Strona www.gm1.edu.pl nie jest już aktualizowana – prosimy przejść do aktualnej witryny szkoły pod adresem:
]]>
Celem projektu był rozwój i promocja wolontariatu, stworzenie możliwości zostania wolontariuszem, który rozwija swoje umiejętności, dzięki uczestnictwie w nim, jednocześnie, pomagając potrzebującym. Z naszej szkoły w działania projektowe zaangażowały się uczennice z klasy 2e: Nikola Mach, Alicja Babiarz i Wiktoria Mirek. Uczestniczyły w warsztatach rozwojowych i artystycznych, podczas których wraz z innymi uczestnikami projektu, pracowały nad ulotką – komiksem. Ulotka, wykonana wg pomysłu uczniów, promuje ideę wolontariatu , zachęca do podejmowania bezinteresownej pracy na rzecz potrzebujących, angażowania się w działania społeczne. Jej prezentacja odbyła się podczas podsumowania projektu 22 stycznia 2018r.
]]>
>>> Zobacz zdjęcia w galerii <<<
Przed feriami uczestnicy projektu spotkali się z uczniami klas pierwszych SP nr 1 w Łańcucie, aby podzielić się z nimi wiedzą i wrażeniami z wycieczki do Warszawy, która była centralnym i bardzo oczekiwanym punktem projektu.
Pokazana została "pierwszakom" prezentacja z wszystkich miejsc, które zwiedzili i poznali ich starsi koledzy. Obejrzana została z wielkim zaciekawieniem, szczególnie, że na koniec był zapowiedziny konkurs z nagrodami dla najbardziej uważnych obserwatorów.
Dodatkową atrakcją była obecność TV Łańcut, która nagrwała relację na potrzeby lokalnego programu informacyjnego. Na zakończenie spotkania został przeprowadzony zapowiedziany konkurs, nagrodzeni zostali trzej uczniowie, którzy wykazali się sporą wiedzą o Warszawie, a wszyscy uczestnicy spotkania otrzymali słodką niespodziankę.
Dzięki wsparciu Fundacji"PZU z Kulturą" projekt mógł być realizowany w takiej formie i z tak atrakcyjnym programem dla jego uczetników.
]]>
Naszą szkołę reprezentował zespół wokalny przygotowany przez panią Barbarę Hoły w składzie: Aleksandra Drewniak, Weronika Hoły, Julia Midura, Sabina Skórka i Maria Tendaj. Dziewczyny za wykonanie utworu w języku angielskim, pt. „God Rest Ye Merry Gentelmen” zajęły I miejsce w kategorii zespół.
Natomiast w kategorii solistów wystąpiła Klaudia Nycz z klasy IIIe, przygotowana przez panią Karolinę Dyrdę – nauczycielkę języka hiszpańskiego, wykonując kolędę „Noche de paz”.
GRATULUJEMY!!!
]]>
Zaproszeni goście mieli okazję podziwiać swoje pociechy w specjalnie dla nich przygotowanym programie artystycznym. W wyjątkowej atmosferze dzieci wspaniale odegrały swoje taneczne, woklane i aktorskie role w przedstawieniu "Rzepka". Wszyscy z dumą patrzyli na wnuczęta i gromkimi brawami podziękowali im za występ. Po części artystycznej pierwszaki wręczyły gościom własnoręcznie wykonane prezenty i zaprosiły Babcie i Dziadk
ów na s
łodki poczęstunek.
Była to naprawdę wyjątkowa uroczystość, pełna uśmiechu, radości i dumy. Mamy nadziej ę, że ten dzień na długo pozostanie w pamięci zar ówno dzieci i ich niecodziennych gości .
]]>
Bal karnawałowy przeprowadziły i rozkręciły animatorki zabaw – pani Sabina i pani Marysia, należące do grupy "Animki". Na uczniów naszej szkoły czekało mnóstwo zabaw i konkursów, a zwycięzcy otrzymali upominki. Dzieci mogły również liczyć na malowanie twarzy wedle życzenia, łapanie baniek mydlanych czy na zabawy z chustą animacyjną.
Dziękujemy Radzie Rodziców naszej szkoły za przygotowanie tak wspaniałego balu.
]]>
]]>
]]>
Pan Paweł Jurczak, nauczyciel wychowania fizycznego, koordynator akcji, wraz z uczniami z klasy 7a przekazali zebrane maskotki do oddziału Pogotowia Ratunkowego w Łańcucie oraz na oddział Pediatryczny wspomnianego szpitala. Radość obdarowanych dzieci, a szczególnie jednego z chłopców, na pewno długo pozostanie w pamięci uczniów. Mogli oni na własne oczy doświadczyć, jak dużo dobrego mogą zdziałać za pomocą niewielkich, prozaicznych gestów. Byli świadkami tego, jak jeden z małych pacjentów szpitala otrzymuje przyniesioną przez nich maskotkę. Gdy chłopiec przytulił misia, aż podskoczył z radości. Następnie, kiedy w geście podziękowania pomachał zebranym rówieśnikom, u niektórych z nich na twarzy pojawiły się łzy wzruszenia. Za dobre serce otrzymali coś bezcennego – uśmiech.
]]>
Na ostatnią chwilę
Jest poniedziałek, dzień przed balem. Siedzimy na przerwie pod klasą i rozmawiamy o strojach, bo nie wszyscy mają pomysł. Ja i Bartek przebieramy się za postacie z filmu "Suicide Squad" – Harley Quinn i Jokera, a Aga, Michał, Maks i Filip zrezygnowani mówią, że nie biorą udziału w balu. Chwilę myślę i mówię: Mam pomysł! Przebierzcie się za "płcie przeciwne".
Za dużo roboty, za mało czasu
Wtorek, dzień balu, umawiamy się do mnie na przygotowania. Zaczynam od siebie – farbuję włosy i robię makijaż. Skończyłam, więc zaczynam malować Bartka, a Aga chłopaków, bo sami nie potrafią. Jest ciężko, chłopaków wszystko boli, a czas nas goni, zostało tylko półtorej godziny. Trudny wybór sukienki i peruki dla chłopaków, pozostaje kwestia butów, bo ciężko jest znaleźć szpilki w rozmiarze 44. Patrzę na zegarek, o nie! Brat Bartka jest pod domem, czyli musimy jechać. Każdy bierze swoje rzeczy i biegniemy do auta.
Do odważnych świat należy
Zgodnie z planem trzymamy głośnik, włączamy muzykę i w spowolnionym tempie (jak w filmach) wchodzimy. Ludzie patrzą się na nas zdezorientowani, nauczycielom ciężko uwierzyć w to, co widzą. Śmieją się, ale nie udaje im się nas rozproszyć i z głowami uniesionymi do góry, dumnie idziemy do szatni. To jest moment, w którym zaczyna się impreza.
Wielkie wejście
Wejście do szkoły mamy za sobą, teraz czas pokazać się wszystkim uczestnikom. Zamawiamy piosenkę – "Stayin' Alive" – która idealnie oddaje ten moment. Idąc tanecznym krokiem, pojawiamy się na sali, stajemy na środku i tańczymy. Wszyscy zbierająsię wokół nas i pełni zachwytu nagrywają nasz występ. Jesteśmy już po, idziemy do naszej klasy.
Prawie jak gwiazdy
Pokazujemy się naszej wychowawczyni, w sali są też rodzice z trójki klasowej. Pani mówi, że koniecznie musi zrobić nam zdjęcia, więc ustawiamy się pod tablicą i pozujemy. Zmęczeni siadamy i zamawiamy pizzę. Jemy, wracamy na salę, tańczymy dalej i powoli bal dobiega końca.
Propozycja nie do odrzucenia
Stojąc w kurtkach, gotowi do wyjścia, żałujemy, że bal się skończył i chcemy zorganizować kolejny. Zauważamy panią Joannę Michno – przewodniczącą SU i przedstawiamy jej nasz plan. Ustalamy, że trzeba porozmawiać z panią dyrektor, ale ona właśnie idzie w naszym kierunku. Umawiamy się na termin kolejnego balu i to właśnie my będziemy jego organizatorami.
]]>
W drogę
17 stycznia, środa, godzina 5:30. Wyruszamy. No, może nie od razu! Ostatnie przeliczanie uczestników i … typowa sytuacja: cały autokar czeka na jedną spóźnioną osobę, która zaspała. Mimo komplikacji, w tym co najmniej lekkiego zniecierpliwienia wycieczkowiczów i opiekunów, udaje nam się w końcu wyruszyć z około półgodzinnym opóźnieniem. Droga wydaje się dość męcząca i nużąca. Poranne wstawanie daje chyba o sobie znać. Zdeterminowani docieramy do celu o 11:30.
Witaj Warszawo!
Jesteśmy w stolicy. Pogoda nam sprzyja. Warszawa wita nas słonecznie i bezchmurnie. Przed nami pierwszy punkt wyprawy – Muzeum Powstania Warszawskiego. Podzieleni na dwie grupy wchodzimy do środka. Od razu przenosimy się w inny wymiar – czas II wojny światowej. Dramatyczne dzieje naszego narodu przemawiają do nas z ogromną siłą i autentycznością. Wiele interaktywnych elementów, w tym projekcja filmów dokumentalnych o przebiegu walk, wzmacnia nasze przeżycia. Prawie każdemu z nas szczególnie podoba się kompletowanie kartek z kalendarza powstańczego. Pobyt w muzeum to świetna lekcja historii. Po kilku godzinach wychodzimy stąd poruszeni. Muzeum wywiera na nas ogromne wrażenie. Chwała Powstańcom!
Czas na pamiątki
Wreszcie czas na zasłużony odpoczynek. Wspólny spacer po galerii Złote Tarasy z pięknym widokiem na Pałac Kultury i Nauki. Dziewczyny piszczą z zachwytu. Są w swoim żywiole, w szale zakupów ‘pamiątek”. Jak tak dalej pójdzie, wydadzą wszystko już dziś. Ale na szczęście przychodzi opamiętanie. Czas na zakwaterowanie się w Europejskim Domu Spotkań Młodzieży. Swoją drogą, pokoje są bardzo dobrze wyposażone, a samo umiejscowienie ośrodka sprzyja trasom naszej wycieczki.
Wieczór pełen humoru
Wieczorem zaplanowany spektakl “Kontrabanda” w Teatrze Komedia. Bardzo nam się podoba. Znakomita kreacje aktorskie w wykonaniu znanych polskich aktorów, takich jak: Hanna Kowalska, Rafał Cieszyński czy Tomasz Dedek. Można powiedzieć, że z kulturą wysoką jesteśmy za pan brat. Sztuka rozbawia nas do łez. W doskonałych humorach wracamy do hostelu na nocny odpoczynek.
Miejsce ciekawe, przewodnicy niekoniecznie…
Drugi dzień zapowiada się ciekawie. Po śniadaniu rozpoczynamy zwiedzanie. Tym razem Muzeum Fryderyka Chopina. Miejsce samo w sobie okazuje się interesujące, lecz wydaje się, że pani, która oprowadza nas po tej “skarbnicy wiedzy” nie potrafi, a może nie chce nas zaciekawić i zainteresować. Wychodzimy z nutką niedosytu.
Polin – “tu odpoczniecie ”
Kolejny punkt wycieczki: Muzeum Historii Żydów Polskich. Architektura i zagospodarowanie przestrzeni wywiera na nas ogromne wrażenie. Z zewnątrz budynek wygląda na oszkloną bryłę, w środku dominują kolory pustyni, tak silnie związanej z historią narodu żydowskiego. Zwiedzanie trwa stosunkowo długo, ale nie nuży. Licząca kilka tysięcy lat historia Żydów, ich kultura i obyczajowość zaciekawiają chyba każdego z nas.
Nikt nie spodziewał się orkanu Fryderyka
Pomimo niesprzyjających warunków pogodowych wybieramy się pieszo na warszawskie Stare Miasto. Wszystkim jest zimno, od południa zawiewa silny wiatr, który naprowadza na nas tony śniegu. Wyglądamy jak śnieżne bałwany. Mimo to nie rezygnujemy z wędrówki. Oglądamy pomnik Małego Powstańca, Zamek Królewski, a także Pałac Prezydencki.
Z zamiłowania do sztuki
Ostatni dzień wycieczki. Przed nami Muzeum Narodowe. Pod okiem przewodnika analizujemy kilka obrazów pochodzących z okresu klasycyzmu. Potem czas na Matejkę. Jesteśmy pod wrażeniem “Bitwy pod Grunwaldem”. To monumentalne dzieło wprawia w zdumienie i osłupienie chyba każdego, kto przed nim staje. Jest naprawdę perfekcyjne!
Refleksja nad przemijaniem
Warszawskie Powązki. Tu spoczywa wielu znanych ludzi nauki i kultury, aktorów, pisarzy czy muzyków. Z przyjemnością słuchamy opowieści m.in. o ulubionych piosenkarzach czy pisarzach z czasów wczesnej młodości naszych rodziców. Brzozowe krzyże powstańcze znów pobudzają nas do refleksji nad bezsensem wojny.
W domu króla
W Łazienkach Królewskich świetnie odnajdują się wielbiciele sztuki antycznej. Wiele obrazów i rzeźb nawiązuje tu do starożytnej Grecji czy Rzymu. Ku zaskoczeniu niektórych z nas, wbrew nazwie, nie znajdujemy tu jednak żadnych umywalek czy wanien, zaś nazwa tego XVIII – wiecznego zespołu pałacowo – ogrodowego, jak się okazuje, związana jest z barokowym pawilonem łaźni.
“Światła tworzą korytarze…”
Przed nami ostatnia atrakcja wycieczki. ”Spektakl światła” w ogrodzie posiadłości Jana III Sobieskiego w Wilanowie. To tu robimy chyba najciekawsze i najbardziej kolorowe zdjęcia. Jesteśmy naprawdę zauroczeni pięknym widokiem współgrających ze sobą świateł, wprowadzających nas w bajkowy nastrój. Wszystko po to, aby milej się wracało do domu.
Po uczcie duchowej czas na…
Trzeci dzień jest bez obiadu, więc w drodze powrotnej do domu obowiązkowo wstępujemy do McDonalda. Mimo korków pod Warszawą, powrót okazuje się dużo mniej męczący i monotonny. Humory nam dopisują. W dobrym towarzystwie czas szybko mija! Zadowoleni, pełni wrażeń wracamy do Łańcuta późnym wieczorem po godzinie 23. Dziękujemy organizatorom. To był niezapomniany czas. Warto było pojechać!
Uczestnicy wycieczki
z kl.3c PG 1 w Łańcucie
]]>
Prowadzący w umiejętny sposób wprowadził młodych ludzi w świat egzotycznego kraju azjatyckiego. Wspomnienia z podróży odbytej tam w 2016 roku wzbogacił pięknym pokazem slajdów oraz rekwizytami związanymi z tamtejszą obyczajowością i kulturą. Uczniowie z zainteresowaniem słuchali słów podróżnika, włączając się w jego monolog. Niektórzy wykazali się zaskakująco dużą wiedzą o Tajlandii, np.: jej położeniu geograficznym, języku, ustroju politycznym, stolicy, jednostce monetarnej, religii, a nawet o jej egzotycznych owocach. Za każdą poprawną odpowiedź pan podróżnik nagradzał ich słodkościami.
Z pewnością spotkania z podróżnikiem od lat organizowane w naszej szkole przez nauczycieli geografii to atrakcyjna, choć nietypowa lekcja tego przedmiotu. Znacznie wzbogacając wiedzę uczniów, nigdy ich nie nudzą.
]]>
Także w tym roku szkolnym w świąteczną atmosferę wprowadzili szkolną społeczność uczniowie, którzy pod artystycznym przewodnictwem Siostry oraz pani Barbary Hoły przygotowali piękne i barwne przedstawienie jasełkowe. Jego motto przewodnie zawierało się w słowach: „Dziś w Łańcucie Bóg się narodził”. Utrzymane w konwencji nieco humorystycznej, przeplatane nastrojowymi kolędami poruszyło, zaciekawiło i rozbawiło wszystkich widzów. Przede wszystkim jednak pobudziło do refleksji nad wartością świąt Bożego Narodzenia.
Należy podkreślić, że w jego organizację zaangażowana została spora grupa dzieci i młodzieży naszej szkoły w liczbie około 80 uczniów. To ogromne przedsięwzięcie musiało więc przynieść sukces.
Młodzi artyści powtórzyli swój występ 7 stycznia w kościele farnym, prezentując się szerszej publiczności – łańcuckim parafianom. 14 stycznia będzie można ich obejrzeć jeszcze raz -w kościele pw. św. Michała.
Dziękujemy i gratulujemy!
W szkolnej galerii można obejrzeć zdjęcia z przedstawienia.
]]>
Przepełnionych ciepłem rodzinnym i miłością.
Spokoju i odpoczynku w blasku świątecznej choinki,
A pod nią wielu prezentów.
W nadchodzącym 2018 roku
Wszelkiej pomyślności w życiu osobistym.
Rodzicom licznych sukcesów w pracy zawodowej,
Dzieciom – sukcesów w szkole
życzą
Dyrekcja i Pracownicy
Szkoły Podstawowej nr 1 w Łańcucie
]]>
Realizacja w atrakcyjny sposób łączyła żywy plan aktorski z animacją lalek. „Opowieść wigilijna” to pełna rozmachu adaptacja opowiadania dziewiętnastowiecznego angielskiego powieściopisarza Karola Dickensa. Stosowna charakteryzacja bohaterów, pełna nieprzewidzianych zwrotów akcja, perfekcyjna zmiana dekoracji i scen, rozmaitość ujęć, gra świateł, emocje towarzyszące słuchanej muzyce i wykonywanym kolędom, racjonalne gospodarowanie niecodziennymi rozwiązaniami oraz znakomita gra aktorska sprawiły, że spektakl oglądało się z autentyczną przyjemnością.
Po przedstawieniu uczniowie udali się na zajęcia tematyczne „Scenografia, rekwizyt, światło”. Scenografia teatralna składa się nie tylko z dekoracji, kostiumów, rekwizytów, charakteryzacji postaci, ale i oświetlenia. Umiejętnie dobrane światło to kluczowa oprawa filmu czy widowiska. Oświetlenie pozwala na kształtowanie przestrzeni teatralnej, budowanie klimatu czy wydobywanie emocji. Podczas godzinnego spotkania w ramach edukacji teatralnej pani Marta w rzetelny i zajmujący sposób przybliżyła nam sposób wykonania i rodzaje scenografii wykorzystywanych w codziennej grze aktorów. Następnie młodzież miała możliwość wcielenia się w role aktorów poprzez wykorzystanie rekwizytów i animację kukieł.
Wyjazd i udział w spektaklu i lekcji teatralnej wzbogaciły uczniów o nowe doświadczenia, dostarczyły wielu pozytywnych emocji i zrealizowały założone cele. Ponadczasowy świat Ebenezera Scrooge’a poznawany w ramach lekcji języka polskiego stał się realny. Staliśmy się świadomymi odbiorcami tekstów kultury.
JM
Więcej zdjęć w galerii. Zapraszamy.
]]>
Świetlica pracuje zgodnie z ustalonym harmonogramem.
]]>
Cel wizyty nie był oczywiście przypadkowy. Młodzież przekazała małym mieszkańcom Domu Dziecka zebrane w trakcie akcji charytatywnej dary serca. Były wśród nich: gry, zabawki, książki, puzzle, słodycze, kosmetyki, środki czystości, itp. Dzieci przyjęły niecodziennych gości bardzo serdecznie. Swą wdzięczność okazały w pięknych piosenkach oraz słodkim poczęstunku. Szczególnym darem okazał się własnoręcznie zrobiony przez nie Mikołaj. W ramach podziękowań goście mieli również okazję zwiedzić cały ośrodek i poznać jego historię.
Niezwykle poruszające odwiedziny w Domu Dziecka na długo pozostaną w pamięci gimnazjalistów. Dla młodych ludzi to kolejna niezwykła lekcja życia – sprawdzian bezinteresowności i wrażliwości na drugiego człowieka.
]]>
]]>
W drugiej części zajęć obejrzeli obfitujący w różnorodne efekty specjalne film z gatunku fantastyki baśniowej w reżyserii Tima Burtona pt. Osobliwy dom Pani Peregrine , który powstał w oparciu o bestsellerową powieść młodzieżową amerykańskiego autora Ransoma Riggsa .
Pobyt w rzeszowskim Multikinie z pewnością uznać można za udany i wartościowy. Była to dla młodych ludzi pouczająca lekcja w ramach edukacji filmowej połączona z rozrywką.
]]>