Patron
Nasz patron Stefan Kardynał Wyszynski
Urodził się 3 sierpnia 1901 roku na pograniczu Podlasia i Mazowsza, w miejscowości Zuzela. W wieku 9 lat stracił matkę. Tęsknota za nią skierowała Jego serce ku Maryi – Matce.
Do gimnazjum uczęszczał w Warszawie, a po wybuchu I wojny światowej – w Łomży. Po skończeniu szkoły wstąpił do Seminarium Duchownego we Włocławku.
3 sierpnia 1924r. przyjął święcenia kapłańskie (opóźnione z powodu pobytu w szpitalu). Swoją mszę prymicyjną odprawił na Jasnej Górze.
Studiował na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał stopień doktora. Wykładał naukę społeczną w Wyższym Seminarium we Włocławku, był redaktorem miesięcznika „Ateneum Kapłańskie”, działał wśród robotników: wykładał na Uniwersytecie Robotniczym, angażował się w pracę Chrześcijańskich Związków Zawodowych.
Jako znany kapłan – społecznik był imiennie poszukiwany przez Niemców. Opuścił Włocławek na polecenie bł. Biskupa Michała Kozala i ukrywał się m.in. we Wrociszewie i w Laskach pod Warszawą. W czasie Powstania Warszawskiego był kapelanem grupy”Kampinos” AK oraz szpitala powstańczego w Laskach.
Po wojnie, jako rektor, organizował Seminarium Duchowne we Włocławku. W 1946 roku został biskupem, ordynariuszem diecezji lubelskiej. Sakrę biskupią przyjął 12 maja na Jasnej Górze z rąk Prymasa Augusta Hlonda, po którym przejął dwa lata później obowiązki Prymasa Polski. Jego biskupim zawołaniem były słowa: „Soli Deo” – Samemu Bogu .
12 stycznia 1953 roku został kardynałem. Nie mógł jednak odebrać osobiście kapelusza kardynalskiego, gdyż władze odmówiły wydania paszportu.
25 września 1953 roku został aresztowany. Więziono Go w Rywałdzie Królewskim, Stoczku Warmińskim, Prudniku i Komańczy, gdzie powstał 16 maja 1956 roku tekst odnowionych Ślubów Narodu. Złożono je na Jasnej Górze 26 sierpnia 1956 roku jako Jasnogórskie Śluby Narodu w obecności milionowej rzeszy pielgrzymów. Na tronie przygotowanym dla uwięzionego Prymasa złożono biało-czerwone róże. Dwa miesiące później kardynał Stefan Wyszyński został uwolniony.
W latach 1957 -1965 przeprowadził Wielką Nowennę przed Jubileuszem Tysiąclecia Chrztu Polski, zakończoną 3 maja 1966 roku uroczystym Aktem Oddania Narodu Matce Bożej za wolność Kościoła w Polsce i świecie. 26 sierpnia 1969 roku powołał do istnienia duszpasterski ruch Pomocników Matki Kościoła. W latach sześćdziesiątych czynnie uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II. Na ręce Pawła VI złożył memoriał Episkopatu Polski o ogłoszenie Maryi Matką Kościoła. Ojciec Święty spełnił tę prośbę 21 listopada 1964 roku. Wielką radością Prymasa Tysiąclecia był wybór Karola Wojtyły na Stolicę Piotrową. W czerwcu 1979 roku przyjął po raz pierwszy w Polsce widzialną Głowę Kościoła. W okresie rodzącej się ”Solidarności” wzywał do odpowiedzialności.
Odszedł do Boga 28 maja 1981 roku,
w Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego.
